گفتی که می بوسم تو را شعر از سیمین بهبهانی.سیمین خلیلی

گفتی که می بوسم تو را

  

گفتی که می بوسم تورا، گفتم تمنا می کنم

گفتی اگربیند کسی ،گفتم که حاشا می کنم

گفتی زبخت بد اگر ناگه رقیب آید زدر

گفتم که با افسون گری اورا ز سروا می کنم

گفتی که تلخی های می گرنا گوار افتد مرا

گفتم که با نوش لبم آن را گوارا می کنم

گفتی چه می بینی بگو در چشم چون آیینه ام 

گفتم که من خود را در او عریان تماشا میکنم

گفتی که ازبی طاقتی، دل قصه یغما می کند

گفتم که با یغماگران باری مدارا می کنم

گفتی که پیوند تو را با نقد هستی می خرم 

گفتم که ارزانتر از این من با تو سودا می کنم

گفتی اگر از کوی خود روزی تو را گویم برو

گفتم که صد سال دگر امروز و فردا می کنم

گفتی اگر از پای خود زنجیر عشقت واکنم

گفتم زتو دیوانه تر دانی که پیدا می کنم

سیمین بهبهانی.سیمین خلیلی

شعر زیبای سیمین بهبهانی (سیمین خلیلی) - شعر دیدار

*** دیدار ***     
چه می بینم ؟ خدایا ! باورم نیست           تویی : همرزم من !‌ هم سنگر من

 چه می بینم پس از یک چند دوری          که می لرزد ز شادی پیکر من

تو را می بینم و می دانم امروز          همان هستی که بودی سال ها پیش

 درین چشم و درین چهر و درین لب            نشانی نیست از تردید و تشویش

تو رامی بینم و می لرزم از شوق            که دامان تو را ننگی نیالود

 پرندی پرتو خورشید ، آری            نکو دانم که با رنگی نیالود

تو را می دانم ای همگام دیرین           که چون کوه گران و استواری

نه از توفان غم ها می هراسی          نه از سیل حوادث بیم داری

غروری در جبینت می درخشد           نگاهت را فروغی از امیدست

تو می دانی ، به هر جای و به هر حال           شب تاریک را صبحی سپیدست

ز شادی می تپد دل در بر من           به چشمم برق اشکی می نشیند

 بلی ، اشکی که چشمانم به صد رنج           فرو می بلعدش تا کس نبیند

*سیمین بهبهانی (سیمین خلیلی)*

---

کلمات کلیدی:سیمین جلیلی.سیمین بهبهانی.اشعار سیمین بهبهانی.مجموعه اشعار سیمین بهبهانی

دیوان اشعار سیمین بهبهانی.سیمین خلیلی ...شعر جیب بر...

جیب بر         

هیچ دانی ز چه در زندانم ؟          دست در جیب جوانی بردم
 ناز شستی نه به چنگ آورده            ناگهان سیلی ی سختی خوردم
من ندانم که پدر کیست مرا           یا کجا دیده گشودم به جهان
 که مرا زاد و که پرورد چنین           سر پستان که بردم به دهان
 هرگز این گونهٔ زردی که مراست            لذت بوسهٔ مادر نچشید
پدری ، در همهٔ عمر ، مرا            دستی از عاطفه بر سر نکشید
 کس ، به غمخواری ، بیدار نماند            بر سر بستر بیماری من
بی تمنایی و بی پاداشی          کس نکوشید پی یاری ی من
گاه لرزیده ام از سردی ی دی           گاه نالیده ام از گرمی ی  تیز
خفته ام گرسنه با حسرت نان           گوشهٔ مسجد و بر کهنه حصیر
گاهگاهی که کسی دستی برد            بر بناگوش من و چانهٔ من
 داشتم چشم ، که آماده شود           نوبتی شام شبی خانهٔ من
 لیک آن پست ،‌ که با جام تنم           می رهید از عطش سوزانی
 نه چنان همت والایی داشت            که مرا سیر کند با نانی
با همه بی سر و سامانی خویش           باز چندین هنر آموخته ام
 نرم و آرام ز جیب دگران           بردن سیم و زر آموخته ام
نیک آموخته ام کز سر راه            ته سیگار چسان بردارم
 تلخی ی دود چشیدم چو از او            نرم ، در جیب کسان بگذارم
 یا به تیغی که به دستم افتد           جامهٔ تازهٔ طفلان بدرم
یا کمین کرده و از بار فروش          سیب سرخی به غنیمت ببرم
با همه چابکی اینک ، افسوس            دیرگاهی است که در زندانم
بی خبر از غم ناکامی ی خویش          روز و شب همنفس رندانم
 شادم از اینکه مرا ارزش آن            هست در مکتب یاران دگر
که بدان طرفه هنرها که مراست           بفزایند هزاران دگر

دیوان اشعار سیمین بهبهانی.سیمین خلیلی

---

کلمات کلیدی:دیوان. اشعار.دیوان اشعار.دیوان اشعار  سیمین بهبهانی.آثار سیمین خلیلی ...شعر جیب بر...

---

سیمین بهبهانی - شعر زیبای نغمهٔ روسپی

نغمهٔ روسپی

بده آن قوطی سرخاب مرا            تا زنم رنگ به بی رنگی ِ خویش

بده آن روغن ، تا تازه کنم           چهره پژمرده ز دلتنگی خویش

بده آن عطر که مشکین سازم           گیسوان را و بریزم بر دوش

بده آن جامهٔ تنگم که کسان           تنگ گیرند مرا در آغوش

بده آن تور که عریانی را           در خَمَش جلوه دو چندان بخشم

هوس انگیزی و آشوبگری           به سر و سیـ.. نه و پس.. بخشم

بده آن جام که سرمست شوم           به سیه بختی خود خنده زنم :

 روی این چهرهٔ ناشاد غمین           چهره یی شاد و فریبنده زنم

وای از آن همنفس دیشب من-           چه روانکاه و توانفرسا بود

لیک پرسید چو از من ،‌ گفتم :          کس ندیدم که چنین زیبا بود !

وان دگر همسر چندین شب پیش          او همان بود که بیمارم کرد :

آنچه پرداخت ، اگر صد می شد           درد ، زان بیشتر آزارم کرد .

پُر کس بی کسم و زین یاران           غمگساری و هواخواهی نیست

لاف دلجویی بسیار زنند           لیک جز لحظهٔ کوتاهی نیست

نه مرا همسر و هم بالینی           که کشد دست وفا بر سر من

نه مرا کودکی و دلبندی          که برد زنگ غم از خاطر من

آه ، این کیست که در می کوبد ؟          همسر امشب من می آید !

وای، ای غم، ز دلم دست بکش          کاین زمان شادی او می باید !

لب من -  ای لب نیرنگ فروش -           بر غمم پرده یی از راز بکش !

تا مرا چند درم بیش دهند           خنده کن ، بوسه بزن ، ناز بکش !

** سیمین بهبهانی - نغمهٔ روسپی **

---

کلمات کلیدی: سیمین خلیلی - معروف به سیمین بهبهانی -  - فرزند عباس خلیلی - ازدواج با حسن بهبهانی و منوچهر کوشیار - شعر معروف دوباره می سازمت وطن.نغمهٔ روسپی سیمین بهبهانی