بهاریه/ فریدون مشیری: گر نکوبی شیشه غم را به سنگ
بهاریه فریدون مشیری: گر نکوبی شیشه غم را به سنگ
بوی باران، بوی سبزه، بوی خاکشاخههای شسته، باران خورده، پاکآسمان آبی و ابر سپیدبرگهای سبز بیدعطر نرگس، رقص بادنغمه شوق پرستوهای شادخلوت گرم کبوترهای مستنرم نرمک می‌رسد اینک بهارخوش به حال روزگارخوش به حال چشمه‌ها و دشتهاخوش به حال دانه‌ها و سبزههاخوش به حال غنچه‌های نیمهبازخوش به حال دختر میخک که می‌خندد به نازخوش به حال جام لبریز از شرابخوش به حال آفتابای دل من گرچه در این روزگارجامه رنگین نمی‌‌پوشی به کامباده رنگین نمی‌بینی به جامنقل و سبزه در میان سفره نیستجامت از آن می که می‌‌باید تهی استای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیمای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتابای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهارگر نکوبی شیشه غم را به سنگهفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ
بهاریه فریدون مشیری: گر نکوبی شیشه غم را به سنگ
بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک
+ نوشته شده در چهارشنبه هفتم فروردین ۱۳۹۲ ساعت 0:17 توسط سیل خاموش
|
