سلام دوستان

همان طور که می دانید امروز سالروز وفات محمد حسین بهجت تبریزی است. شهریار در چنین روزی ( بیست و هفتم شهریور ماه سال 1367) بر اثر بیماری در بیمارستان مهر تهران درگذشت و بنا به وصیت خود در مقبرةالشعرای تبریز مدفون گشت.

یاد و نامش همیشه در عرصه ی ادبیات زنده و جاوید باد.

در کشور عزیز ما ایران، این روز را با عنوان روز شعر و ادب نام گذاری کرده اند.

اما معنی لغوی شهریار: شهریار ( با تلفظ شین فتحه دار و را سکون دار) در لغت به معنی کلانتر و بزرگ شهر - فرمانروای شهر- پادشاه

.

.

.

.

برای اطلاع بیشتر از زندگی نامه  محمد حسین بهجت تبریزی کلیک کنید.

　

نمونه ای از اشعار استاد شهریار:

نی محزون

امشب ای ماه به درد دل من تسکینی

آخر ای ماه تو همدرد من مسکینی

کاهش جان تو من دارم و من می دانم

که تو از دوری خورشید چه ها می بینی

تو هم ای بادیه پیمای محبت چون من

سر راحت ننهادی به سر بالینی

هر شب از حسرت ماهی من و یک دامن اشک

تو هم ای دامن مهتاب پر از پروینی

همه در چشمه ی مهتاب غم از دل شویند

امشب ای مه تو هم از طالع من غمگینی

باغبان خار ندامت به جگر می شکند

برو ای گل که سزاوار همان گلچینی

نی محزون مگر از تربت فرهاد دمید

که کند شکوه ز هجران لب شیرینی

تو چنین خانه کن و دل شکن ای باد خزان

گر خود انصاف کنی مستحق نفرینی

کی بر این کلبه ی طوفان زده سر خواهی زد

که پرستو که پیام آور فروردینی

شهریارا اگر آیین محبت باشد

چه حیاتی و چه دنیای بهشت آیینی