قطعه گلي خوشبوي در حمام روزي:

سعدی شیرازی

گلي خوشبوي در حمام روزي/ رسيد از دست محبوبي به دستم/

بدو گفتم که مشکي يا عبيري / که از بوي دل‌آويز تو مستم/

بگفتا من گلي ناچيز بودم / وليکن مدتي با گل نشستم/

کمال همنشيني در من اثر کرد/و گر نه من همان خاکم که هستم