مشاهیر ایران

عيد آمد و ما خانه ي خود را نتكانديم
گردي نسترديم و غباري نستانديم

ديديم كه در كسوت بخت آمده نوروز
از بيدلي آن را زدر خانه برآنديم

هر جا گذري غلغله ي شادي و شور است
ما آتش اندوه به آبي ننشانديم

آفاق پر از پيك و پيام است، ولي ما
پيكي ندوانديم و پيامي نرسانديم

احباب كهن را نه يكي نامه بداديم
و اصحاب جوان را نه يكي بوسه ستانديم

من دانم و غمگين دلت، اي خسته كبوتر
سالي سپري گشت و ترا ما نپرانديم

صد قافله رفتند و به مقصود رسيدند
ما اين خرك لنگ زجويي نجهانديم

ماننده افسونزدگان، ره به حقيقت
بستيم و جز افسانه ي بيهوده نخوانديم

از نه خم گردون بگذشتند حريفان
مسكين من و دل در خم يك زاويه مانديم

طوفان بتكاند مگر "اميد" كه صد بار
عيد آمد و ما خانه خود را نتكانديم